این فیلترها که ممکن است قابل حمل بوده و یا در سیستم های تهویه مطبوع نصب شوند، ذرات معلق را بر روی فیلترهای خود گیر می‌اندازند. ذرات یا در الیاف این فیلترها به دام افتاده و یا به دلیل بار الکترواستاتیک به فیلتر می چسبند.

۱. فیلترهای مسطح یا پنلی:

این نوع فیلترها عموما از الیاف شیشه ایی ضخیم، الیاف مصنوعی نظیر نایلون و پلی‌استر، فوم مصنوعی، یا فلزات و ورق های گسترش یافته ساخته می شوند. فیلتر ممکن است که با یک ماده لزج مانند روغن آغشته شوند که منجر به چسبیدن ذرات به سطح الیاف می شود.

همچنین فیلترهای مسطح می توانند از سه نوع ماده ایی که دائما به صورت الکترواستاتیکی باردار هستند نیز ساخته شوند. این مواد پشم زرین،‌ الیاف پلاستیکی به نام الکترت و یک نوه پلیمر می باشند. بار استاتیک این مواد سبب جذب و چسبیدن ذرات می شود. الیاف فیلترهای الکترت تا حدودی بزرگ‌تر از سایر الیاف فیلترهای مسطح است که همین باعث می شود افت فشار کمتری داشته و بازه جذب ذرات کوچک آن نیز بیشتر باشد. بازده این نوع فیلترها با گذشت زمان و اشباع شدن از ذرات کاهش می‌یابد.

۲. فیلترهای پلیسه دار یا سطح گسترده:

این فیلترها نسبت به فیلترهای مسطح بازده بیشتری در جذب ذرات قابل استنشاق دارند. پلسه دار کردن فیلتر باعث باعث افزایش مساحت فیلتر و کاهش سرعت هوا شده که امککان استفاده از الیاف کوچک‌تر و افزایش چگالی فیلتر بدون افت زیاد در نرخ جریان هوا می‌شود. در ساخت این فیلترها از الیاف‌های شیشه، مصنوعی، سلولوزی،‌ پلی‌استری و کتانی استفاده می‌شود.